Dag 20: Mesa Verde National Park
Door: André
Blijf op de hoogte en volg Ed en Nel
29 Juni 2012 | Verenigde Staten, Cortez
De dag vandaag begon met een stralende zon. Gelukkig koelt het ’s nachts goed af en is het ’s nachts goed uit te houden. Na het ontbijt zijn we naar Mesa Verde National Park geweest. Dit gebied staat ook op de UNESCO werelderfgoed lijst. Het was ongeveer 10 minuten rijden tot aan de entree van het park. Daarna is het over de bergen heen 30 minuten rijden naar het bezoekerscentrum. Onderweg heb je een mooi uitzicht maar zie je niets spectaculairs. In het bezoekerscentrum kon je tickets kopen voor een tour door een ranger. Wij hadden voor twee tours tickets gekocht. Na nog even rond gekeken te hebben in het bezoekerscentrum zijn we naar Cliff Palace gereden.
Bij aankomst zie je vanaf de weg nog niets maar eenmaal een klein stukje het pad op en je hebt een geweldig uitzicht! Je ziet zo de gebouwen in de bergwand liggen! Het is haast onwerkelijk dat dit echt is. De indianenstammen zijn hier begonnen met bouwen rond het jaar 800 na Christus. In eind jaren 1280 zijn de stammen er vertrokken. Een ranger vertelde dat dit waarschijnlijk komt vanwege de droogte in het gebied en daarom is men zuidwaarts vertrokken. De gebouwen in de rotswanden zijn pas in 1888 weer ontdekt door archeologen. En nog steeds worden er vondsten gedaan na bosbranden! Omdat een van de archeologen uit Zweden kwam en een gedeelte van de vondsten wilde meenemen, is er pas ophef ontstaan en ontdekte men dat er geen wet was dat dit verbood. In 1906 is dit een national park geworden en zijn er wetten aangenomen dat het verbood om vondsten mee te nemen. Na de kleine intro van de ranger op het uitkijkpunt zijn we via smalle trappen en gangen naar de gebouwen gelopen. Het is echt fascinerend om te zien hoe dit vroeger gemaakt is en hoe men geleefd heeft. De ranger vertelde uitgebreid en vertelde onder andere dat de kiva’s (ronde gaten) er waren voor ceremoniën en dat je er overheen kon lopen omdat er vroeger een dak op zat. Nadat we Cliff Palace uitgebreid hadden bekeken, moesten we via een steile ladder en trappen weer omhoog naar de parkeerplaats.
Hierna zijn we verder gereden naar Balcony House. Balcony House kan je vanaf de weg niet zien liggen en ook hier hadden we een tour van een uur. De tour is zwaarder omdat je verder naar beneden moet en onderweg kom je een ladder van 10 meter en een smalle tunnel tegen (4 meter lang). Toen ik bij het bezoekerscentrum het gat van de tunnel zag, twijfelde ik of ik er door heen kon. Er stond daar namelijk een voorbeeld van de tunnel. Ik heb de gok maar gewaagd, je leeft ten slotte maar een keer en hoe vaak kom je hier!? Het geluk was dat we dit keer met een kleine groep waren (zo’n 12 man in plaats van 46 de eerste keer). Hierdoor kon de ranger veel vertellen en specifieke dingen laten zien. Zo heeft ze de paden van vroeger laten zien (er waren toen geen treden maar kleine blussen uit een rots geslagen om zo met handen en voeten naar boven te klimmen). Na de ladder te hebben getrotseerd, kwamen we op de gebouwen aan. Deze hadden een fantastisch uitzicht. Erg interessant aan Balcony House is dat er ook een bron van water is. De regen kwam boven door de rots heen en viel op een andere rots, welke geen water doorliet, en daardoor bleef er water staan in de rotswand. Nadat we de kamers hadden bekeken, moesten we door de tunnel heen om weer naar boven te gaan via diverse ladders. De tunnel was 45 centimeter breed (anderhalf a4’tje) en net hoog genoeg om er gehurkt doorheen te gaan. Toen ik voor de tunnel stond, begon ik wel wat extra peentjes te zweten. Het leek toch smaller dan ik aanvankelijk dacht. Alleen de ingang en uitgang zijn smal, in het midden kan je staan. Gelukkig is het allemaal redelijk soepel verlopen. Met een beetje draaien kon je er prima doorheen. Na de tunnel wachtte ons weer diverse ladders en kwamen we op het parkeerterrein terecht. Dit had ik niet willen missen! Echt een fantastische tour!
Hierna zijn we nog even naar het museum gereden om enkele objecten uit de tijd te bewonderen. Daarna zijn we de stad Cortez ingegaan en hebben we lekker gegeten bij Main Street Brewery and Restaurant. Hun motto was: "Avoid a heart attack, drink beer!".
Foto's:
https://picasaweb.google.com/zundappdre/Dag20MesaVerdeNationalPark?authuser=0&authkey=Gv1sRgCMCGidb4lLLlYg&feat=directlink
Bij aankomst zie je vanaf de weg nog niets maar eenmaal een klein stukje het pad op en je hebt een geweldig uitzicht! Je ziet zo de gebouwen in de bergwand liggen! Het is haast onwerkelijk dat dit echt is. De indianenstammen zijn hier begonnen met bouwen rond het jaar 800 na Christus. In eind jaren 1280 zijn de stammen er vertrokken. Een ranger vertelde dat dit waarschijnlijk komt vanwege de droogte in het gebied en daarom is men zuidwaarts vertrokken. De gebouwen in de rotswanden zijn pas in 1888 weer ontdekt door archeologen. En nog steeds worden er vondsten gedaan na bosbranden! Omdat een van de archeologen uit Zweden kwam en een gedeelte van de vondsten wilde meenemen, is er pas ophef ontstaan en ontdekte men dat er geen wet was dat dit verbood. In 1906 is dit een national park geworden en zijn er wetten aangenomen dat het verbood om vondsten mee te nemen. Na de kleine intro van de ranger op het uitkijkpunt zijn we via smalle trappen en gangen naar de gebouwen gelopen. Het is echt fascinerend om te zien hoe dit vroeger gemaakt is en hoe men geleefd heeft. De ranger vertelde uitgebreid en vertelde onder andere dat de kiva’s (ronde gaten) er waren voor ceremoniën en dat je er overheen kon lopen omdat er vroeger een dak op zat. Nadat we Cliff Palace uitgebreid hadden bekeken, moesten we via een steile ladder en trappen weer omhoog naar de parkeerplaats.
Hierna zijn we verder gereden naar Balcony House. Balcony House kan je vanaf de weg niet zien liggen en ook hier hadden we een tour van een uur. De tour is zwaarder omdat je verder naar beneden moet en onderweg kom je een ladder van 10 meter en een smalle tunnel tegen (4 meter lang). Toen ik bij het bezoekerscentrum het gat van de tunnel zag, twijfelde ik of ik er door heen kon. Er stond daar namelijk een voorbeeld van de tunnel. Ik heb de gok maar gewaagd, je leeft ten slotte maar een keer en hoe vaak kom je hier!? Het geluk was dat we dit keer met een kleine groep waren (zo’n 12 man in plaats van 46 de eerste keer). Hierdoor kon de ranger veel vertellen en specifieke dingen laten zien. Zo heeft ze de paden van vroeger laten zien (er waren toen geen treden maar kleine blussen uit een rots geslagen om zo met handen en voeten naar boven te klimmen). Na de ladder te hebben getrotseerd, kwamen we op de gebouwen aan. Deze hadden een fantastisch uitzicht. Erg interessant aan Balcony House is dat er ook een bron van water is. De regen kwam boven door de rots heen en viel op een andere rots, welke geen water doorliet, en daardoor bleef er water staan in de rotswand. Nadat we de kamers hadden bekeken, moesten we door de tunnel heen om weer naar boven te gaan via diverse ladders. De tunnel was 45 centimeter breed (anderhalf a4’tje) en net hoog genoeg om er gehurkt doorheen te gaan. Toen ik voor de tunnel stond, begon ik wel wat extra peentjes te zweten. Het leek toch smaller dan ik aanvankelijk dacht. Alleen de ingang en uitgang zijn smal, in het midden kan je staan. Gelukkig is het allemaal redelijk soepel verlopen. Met een beetje draaien kon je er prima doorheen. Na de tunnel wachtte ons weer diverse ladders en kwamen we op het parkeerterrein terecht. Dit had ik niet willen missen! Echt een fantastische tour!
Hierna zijn we nog even naar het museum gereden om enkele objecten uit de tijd te bewonderen. Daarna zijn we de stad Cortez ingegaan en hebben we lekker gegeten bij Main Street Brewery and Restaurant. Hun motto was: "Avoid a heart attack, drink beer!".
Foto's:
https://picasaweb.google.com/zundappdre/Dag20MesaVerdeNationalPark?authuser=0&authkey=Gv1sRgCMCGidb4lLLlYg&feat=directlink
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
