Dag 15 Tofino

We werden heerlijk wakker en het weer was goed. Wassen ontbijten, rustig een bakkie doen en op weg naar Jamie’s Whale Watch Tours. Het was even schrikken want de ochtend en middag waren vol, maar gelukkig in de namiddag was er nog plek voor 2.
Meteen bespreken en hierna eerst even naar de Pacific Rim National Park. Dit is een van de vele natuurlijke regenwouden en hier hebben we enkele viewpoints bezocht. Je verwacht dan vele uitzichtpunten met zicht op de Pacific, maar je kijkt dan de andere kant op waar je de baai ziet van de Pacific Ocean. Je zit hier n.l. op een punt waar beide zijden zijn omgeven door water. Ook de bomen staan hier zo dicht op elkaar dat je er bijna niet doorheen kan kijken, het is gewoon heel donker.
De bomen zijn ook voorzien van mos, dat ontstaat door de naalden die naar beneden vallen en op de takken weer aangroeien. Het is allemaal een heel apart gezicht.
De volgende stop brengt ons naar een stuk strand, waar je diverse kleine bergjes ziet omgeven door zand. Het is niet zoals bij ons dat je een heel strand hebt met allemaal zand.
Na dit alles even gegeten en een bodempje gelegd voor de tocht op de Pacific. Bij Jamie’s werden we voorzien van speciale life suites die je beschermen als je te water valt en na deze te hebben aangetrokken konden we aan boord van de Zodiac. De Zodiac wordt aangedreven door 2 buitenboordmotoren van ieder 225 PK en de topsnelheid ligt op 40 knopen (circa 72 km). Nadat iedereen aan boord was zijn we vertrokken en meteen even flink de gang erin. Het eerste stuk ging met een snelheid van 40 km de haven uit en langs diverse eilandjes naar een punt waar walvissen zitten. We zagen al andere boten liggen en ja hoor we zagen de eerste spuiter van een grijze walvis. Deze walvissen worden circa 12 tot 15 meter lang en je hoorde ze blazen. Geweldig wat een spektakel. Je moet trouwens wel snel zijn met de camera, want de walvis komt boven en is meteen weer verdwenen. We hadden geluk want er waren circa 5 walvissen om ons heen die af en toe boven kwamen en dan weer onderdoken. Het was een fenomenaal schouwspel al die walvissen en na circa een uur gingen we verder op zoek naar de blauwe vinvis ( een walvis die groter is en in dieper water zwemt). Op weg hier naar toe kwamen we langs een eiland waar allemaal zeehonden lagen. Er waren enkele mega grote lobbessen bij, die apart lagen en zich totaal niet verroerden. De rest lag op en in elkaar en maakte af en toe ruzie, met een gegrom van heb ik jouw daar.
Weer even verder kwamen we een zeeotter tegen die bij een berg zeewier lag. Dit was volgens de gids heel speciaal, want dit maak je niet al teveel mee. De zeeotter is n.l. heel schuw en bij het eerste de beste geluid is hij verdwenen.
Verder opzoek naar de grotere walvissen en des te verder we de oceaan op gingen des te hoger werd de deining. Golven van 1 a 2 meter zijn heel gewoon, maar door de behendigheid van de gids en de snelheid van de Zodiac hadden we hier geen last van. Af en toe wel flinke klappen op het water en opspattend water langs de zijkant maakte dit wel spectaculair. Verder geen walvissen gezien.
Op de weg terug langs de kust zagen we nog een adelaarsnest met daarbij een adelaar, de bekenden Bald Eagle met zijn witte kop. De adelaar vloog nog even weg en wat een mooi gezicht.
Bij terugkomst nog even nagepraat en terug naar de camping.
Mensen wat een dag, geweldig. Als je ooit naar Canada gaat, dan moet je dit gaan doen. Helemaal super. Een nadeel met dit zonnige weer, mijn hele voorhuid verbrand.